شعر در مورد
رجب ،شعر در مورد ماه رجب،شعر در مورد 13 رجب،شعری در مورد ماه رجب،شعر
زیبا در مورد ماه رجب،شعر کوتاه در مورد ماه رجب،شعر در مورد سیزده رجب،شعر
در مورد اول رجب،شعر در مورد 27 رجب،شعر در مورد حلول ماه رجب،شعر کودکانه
در مورد ماه رجب،شعر نو در مورد ماه رجب،شعر در باره ی ماه رجب،شعر کوتاه
درباره ماه رجب،شعر کودکانه درباره ماه رجب،شعر درباره 13 رجب،شعر زیبا
درباره ماه رجب،شعر درباره سیزده رجب،شعر درباره حلول ماه رجب،شعر در وصف
رجب

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد رجب برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
اوّل ماه رجب شد جلوه گر ماهی تمام
کامد از هفت آسمان و مهر گردونش سلام


خوش آن که ماه رجب طالب رضای تو شد
خوش آن که معتکفِ بیت با صفای تو شد


ماه رجب آمد، دل این پیر جوان کرد
در گوش من اسرار در اسرار بیان کرد


رجب هنگامه راز و نیاز است
برای عاشقان فصل نماز است
رجب درگاه غفران الهی
برای بندگانش باز باز است


دوستان مژده که آماده بساط طرب است
طرب ماست که خالی ز ملال و تعب است


اختر چار آسمان و آسمان هفت مهر
یوسف دو فاطمه نور دل خیر الانام


خوش آن که صدق و صفا زیورش بود همه عمر
خوش آن که همچو «علی» عبد با حیای تو شد


از شوق چنان مست شدم زینهمه مستی
صاحب کرم و ساقی و باده، نگران کرد


کسانی که دل درگرو محبت خدا نهاده اند،
لحظه شماری می کنند تا با ورود به ماه رجب
و بهره مندی از برکات آن، به درک فیوضات ماه عظیم شعبان موفق شوند
و پس از آن بتوانند مدال لیاقت ورود به ضیافت الهی در ماه رمضان را دریافت نمایند.


هر کجا خلقت پاک است بشر یا که ملک
همه در وجد و سرورند که ماه رجب است


نسل در نسلش همه خیر الورا خیر البشر
خود امام ابن امام ابن امام ابن امام


خوش آن که نیمه ی ماه رجب، به خانه ی توست
خوش آن که لایق مهمانی و عطای تو شد


خودسازی و خودسوزی من دید، حبیبم
آغاز رجب، وارد شهر رمضان کرد


ماه (رجب)، ماه من ، بنده، بنده من ، و رحمت ، رحمت من است ؛
هر که در این ماه مرا بخواند ، اجابتش کنم و هر که حاجت آورَد ، عطایش کنم .
حلول ماه مبارک رجب، مبارک باد.


سیزده روز که بگذشت از این ماه شریف
روز مولود امامی است که محبوب رب است


مشعل بزم معارف باقر کلّ علوم
کعبه ی دل، قبله ی جان، رهنمای خاص و عام


آمد ماه رجب که اول عبادت است
مقصود خلقت بشر از بهر طاعت است


ماه رجب؛ ماه توحید و هم نشینی با محبوب و موسم نجوا
و سخن گفتن با حضرت دوست است. حلول ماه مبارک رجب، مبارک باد.


در نحوست عدد سیزده اندر اعداد
هست مشهور و مر این نکته برایم عجب است!


عالم هستی که چون لب بر تکلّم وا کند
از دمش جوشد کلیم و از لبش خیزد کلام


زان شد بنام خیر که در سیزده از ان
میدان تولد شه ملک ولایت است


ماه رجب را ریسمانى میان خود و بندگانم قرار دادهام ؛
هر کس به آن چنگ زند ، به وصال من رسد.


ماه پـر فیض رجب، ماه نبـی، ماه خداست
ماه توبه، مه رحمت، مه ذکر است و دعاست


ماه از خــویش بریـدن بـه خـدا پیـوستن
خرم آن کس که به حق واصل و از خویش جداست


دیگر مرجب آمد و آنگه بود اصب
ماهی بخیر باشد و این در روایت است


ماه حرام چار بود ای عزیز من
اندر کتاب حق بنگر با صراحت است


یعنی سه زین چهار بود اشهر حرام
چون از سه ماه گشته رجب این حکایت است


مـاه میـلاد شـریف دو محمّــد دو علـی
که پر از جلوۀ مـاه رخشان ارض و سماست


دوستان مژده که آماده بساط طرب است
طرب ماست که خالی ز ملال و تعب است
هر کجا خلقت پاک است بشر یا که ملک
همه در وجد و سرورند که ماه رجب است . . .


جمعــۀ اول ایــن مــاه، جمــال ازلــی
در تمـاشـای رخ حضـرت باقـر پیـداست


دوم مـاه رجـب عیـد بـزرگی دگـر است
عید میـلاد علـی بـن جـواد بن رضاست


بنیان خیر را برجب استوار کن
شعبان نگر که جانب جنت اشارت است


ماه خدا که ماه مبارک بود بنام
در سومش زماه رجب این کنایت است


سوم ماه رجـب آن دهمیـن حجب حـق
جگرش لختۀ خون از شرر زهـر جفاست


آخر زماههای حرام است چون ماه رجب
اول زاین سه ماه برای عبادت است


دهم ماه رجب بـا گل رخسار جـواد
موجزن رایحۀ عطـر ولایت بـه فضاست


از وصف رجب ختم کن سخن
کافی برای مرد خرد یک اشارت است


بـارک الله کــه در سیــزده مــاه رجـب
عید میـلاد علـی، مظهر رب الاعـلاست


صـاحبخانـه نــدا داد کــه ای بنـت اسـد
خانـه از مـاست ولیکـن متعلـق به شماست


کعبـه آغـوش گشـوده چـو گریبـان از هم
کــه ز قـلب حـرمالله، علـی عقـدهگشاست


نیمـۀ مــاه رجـب روز وفــات زینـب
او که دخت علی و مادر صبر است و رضاست


بیست و پنج رجب از بهـر محبان علی
روز اندوه و غم و ناله و اشک است و عزاست


بیست و هفت رجب است عید بزرگی دیگر
عید مزمـل و مدثــر و نــور و طاهـاست


بیست و هشت رجب آغاز فراقیست بزرگ
که حسینبنعلی عازم دشت و صحراست


روز بیسـت و ششـم مـاه رجـب داغ پـدر
بـر دل و بـر جگـر سوختـۀ شیـر خداست


ماه رجب امد و ماه عبادت رسید
ماه خدایی شدن ماه لطافت رسید


مژده به یاران دهید ماه رجب امده
دل ز گنه بر کنید ماه صفا امده


ماه رجب انگبین ماه رجب روح دین
ماه رجب عاشقی از ته دل سمت دین


ای رجب ای ماه خوب در دل ما جای شو
پای به محراب دل بال سعادت رسید


ماه رجب آمد ز خدا فیض دگر خواه
از فیض لبش عقده دل را ز شکر خواه


رجب ای ماه خدایی
ماه نور کبریایی
رجب ای ماه قشنگ آسمانی
ماه روزای نوید رحمت و نور خدایی
رجب ای هستی من
شور و سر مستی من
من صدای این الرجبیون رو شنیدم
بخدا جز رحمت و نور چیزی ندیدم


کعبه دوباره شهره شد،وقتی رجب به سیزده رسید
این شهر پرآوازه شد،وقتی رجب به سیزده رسید


ای رجب ای ماه زیبای خدا
ای که در تو می شود یاد خدا


میرسد از هرطرف عطر دل انگز رجب
السلام ای غنچه ماه سحرخیز رحب


ماه رجب آمد و
عشق پدیدارشد
موسم وصل آمدو
وعده ی دیدارشد


ای رجب دلها زتو روشن شود
نور حق با نام تو در جان شود


روشن بگردان رجب را بردلم
با مناجاتات زنده گردان …دلم


ای که ما را می بری سوی خدا
می سرایی بهر دل ذکر خدا


جان و دل از عشق تو روشن شود
روح و جان در بوته ایمان شود


ای رجب ای روزهای بندگی
می شود با تو دلم چون زندگی


رجب ماهی است مبارک چون عبادات زیاد دارد
در این ماه گر که روزه تو بگیری اجر بسیار دارد


رجب ماه خداوند زمین است
رجب ماه تعالی با امین است


سرّیست نهان در دل این ماه مبارک
در ماه رجب مژده که شاه نجف آمد


آمدبهاردلها،گلهاشده شکوفا
ماه رجب رسیده،جان ودلت فرحزا


در ماه رجب به اسوه هایش صلوات
بر مبعث و بر شاه جهانش صلوات


باد فرخندت نوروز و رجب اندر عز
باد چونین دو هزارت مه نوروز و رجب


بادی همه ساله شاد تا هست
روز رجب اصل شادمانی


من یقین دانم همی گر چه رجب را فضلهاست
یکشب ازماه مبارک به که سی روز از رجب


نزد مردم مر رجب را آب و قدر و حرمت است
گرچه گاو و خر نداند حرمت ماه رجب


شب شنبه، که بود آغاز هفته
رجب را بیست روز از ماه رفته


به وفات تو جهان ماتم اولاد رسول
تازه تر کرد مگر سلخ رجب عاشوراست